Στις 29/11/2023, πραγματοποιήθηκε στο Περιφερειακό Λύκειο Λιβαδιών μάθημα διαθεματικής συνδιδασκαλίας στο πεζογράφημα του Γιώργου Ιωάννου, «† 13.12.43». Το πεζογράφημα παρουσιάζει το κλίμα της Ελλάδας κατά την περίοδο που ακολουθεί τον Ελληνικό Εμφύλιο. Αναφέρεται στην ανακομιδή των λειψάνων ενός δεκαεξάχρονου που εκτελέστηκε κατά τον Β΄ Παγκόσμιου Πολέμου από τους Γερμανούς στα Καλάβρυτα. Πραγματεύεται τη στάση των Ελλήνων απέναντι στη θυσία ανθρώπων που έδωσαν τη ζωή τους για τα ιερά κα όσια της πατρίδας. Οι μαθητές του τμήματος Γ11 είχαν την ευκαιρία να μελετήσουν το λογοτεχνικό έργο τόσο μέσα από την οπτική της Λογοτεχνίας όσο και μέσα από την οπτική του μαθήματος της Ιστορίας.
Σε τρεις διδακτικές περιόδους οι καθηγήτριες φιλόλογοι κα Άντρη Χαραλάμπους Ζένιου και κα Χριστίνα Λοβαρή, συμπλέκοντας τα δύο διδακτικά αντικείμενα επιχείρησαν να αποδώσουν το νόημα του πεζογραφήματος ανασυνθέτοντας παράλληλα το κλίμα της επόχης κατά το οποίο διαδραματίζεται η υπόθεση. Χρησιμοποιήθηκαν προς εξυπηρέτηση των δεικτών επιστημολογικής κατανόησης ιστορικές πηγές – γραπτές και προφορικές, πρωτογενείς και δευτερογενείς – και με προσεγγίσεις που έχουν στο επίκεντρό τους τους μαθητές και μαθήτριες, εξέτασαν το διήγημα αυτό νοηματικά και μορφικά. Το μάθημα παρακολούθησαν η ΕΜΕ Φιλολογικών Μαθημάτων Δρ. Καλλιόπη Πούγιουρου και φιλόλογοι καθηγητές και καθηγήτριες του σχολείου αλλά και άλλων Λυκείων των επαρχιών Λευκωσίας και Λάρνακας.
Αξιοσημείωτες είναι οι εντυπώσεις των μαθητών/μαθητριών του τμήματος σχετικά με την εμπειρία αυτή.
«Το μάθημα ήταν εξαιρετικό. Ήταν μια πρόκληση τόσο για εμάς τους μαθητές όσο και για τις καθηγήτριές μας. Υπήρξε ένας άψογος συγκερασμός των δύο μαθημάτων, Λογοτεχνίας και Ιστορίας. Τα δύο μαθήματα συνδέθηκαν τόσο αρμονικά με αποτέλεσμα να τα γίνουν ένα. Θα ήταν υπέροχο αν είχαμε την ευκαιρία να κάνουμε πιο συχνά τέτοιου είδους μαθήματα, τα οποία μας βοηθούν να ξεφύγουμε από την καθημερινότητα του σχολείου και συνάμα είναι αποτελεσματικά και πληρούν τους δείκτες για τις εξετάσεις μας. Είναι ένας ευχάριστος τρόπος «κάλυψης» της ύλης και ένας εναλλακτικός τρόπος μάθησης. Πρόκειται για μια απόδειξη πως μπορεί επιτέλους να εκσυγχρονιστεί το δημόσιο σχολείο. Οι τρόποι υπάρχουν και αυτούς προτιμούμε!» (Λουκία Χατζημάρκου)
«Τα μαθήματα αυτά στα οποία υπάρχει η δημιουργικότητα, η διαδραστικότητα, η συνεργασία και η ομαδικότητα είναι πιο ευχάριστα, πιο ωραία και ενδιαφέροντα προς παρακολούθηση. Ο συνδυασμός δύο ουσιαστικά αντικειμένων (Ιστορίας και Νέων Ελληνικών) στην περίπτωσή μας έκανε την όλη διαδικασία πιο αποτελεσματική μέσα σε ένα κλίμα πραγματικού επαγγελματισμού, που φυσικά επηρέασε θετικά το μάθημα. Μέσα από αυτή την επιτυχημένη προσπάθεια φάνηκε η ποιότητα των γνώσεων που μας παρέχονται στο δημόσιο σχολείο και προωθήθηκε το πνεύμα της ομαδικότητας και της συνεργασίας μεταξύ των εκπαιδευτικών.» (Χρίστος Παρμάκκης)
«Πιστεύω πως η συνδιδασκαλία είναι ο πιο αποτελεσματικός, σύγχρονος και καινοτόμος τρόπος προσέγγισης και παρουσίασης του νέου γνωστικού υλικού. Θεωρώ πως αυτός ο τρόπος λύνει τα προβλήματα του σχολείου, καθώς εντάσσει τη μαιευτική και διαλεκτική μέθοδο στην διδασκαλία και κάνει το μάθημα τελικά μαθητοκεντρικό και όχι δασκαλοκεντρικό.» (Μαρία Χριστοφόρου)
«Το μάθημα έγινε στο πλαίσιο μιας κοινής διδασκαλίας, μέσα από την οποία μπορέσαμε να καλλιεργηθούμε πολύπλευρα και να αποκτήσουμε μια σφαιρική γνώση που ξεφεύγει από την πεπατημένη οδό της σχολικής ύλης και μεθόδου διδασκαλίας. Εκφράστηκαν απόψεις μέσα από τις οποίες εκδηλώσαμε το ενδιαφέρον μας. Πρόκειται για πρότυπο ενός ανοικτού τύπου μαθήματος που πρέπει κι άλλοι καθηγητές να μιμηθούν. » (Ευφροσύνη Μπίντζιου)
«Η ζωντάνια και η διαδραστκότητα του μαθήματος έκανε την όλη διαδικασία ευχάριστη και άμεση για εμάς. Επρόκειτο για ένα καλά οργανωμένο και αποδοτικό μάθημα, ωραία και αρμονικά συνδεδεμένο με το μάθημα της Ιστορίας. » (Αντρέας Λακκοτρύπης)
«Πολύ ενδιαφέρουσα η σύζευξη δύο διαφορετικών μαθημάτων. Το ιστορικό πλαίσιο του κειμένου αφορούσε την νεότερη Ιστορία και ήταν ιδιαίτερα ενδιαφέρον, αφού σχετιζόταν με πραγματικό γεγονός.» (Σαββόβα Βενέρα)
«Το μάθημα είχε ζωντάνια και παραστατικότητα και οι μαθητές έδειξαν μεγάλο ενδιαφέρον. Η τεχνολογία μάς βοήθησε να δούμε επιπλέον πηγές και να πάρουμε πληροφορίες.» (Άννα-Μαρία Σολέα)
«Χαίρομαι πάρα πολύ που είχα την ευκαιρία να συμμετάσχω σε ένα τέτοιο μάθημα. Νιώθω ότι με αυτή τη μέθοδο διδασκαλίας κατάφερα να κερδίσω πολύ περισσότερα πράγματα απ’ ό,τι σε ένα κανονικό παραδοσιακό μάθημα. Η συσχέτιση των δύο μαθημάτων ήταν άμεση, ξεκάθαρη και ευχάριστη. Θα ήθελα πολύ να ξαναγίνει.» (Ειρήνη Χριστοφή)
"Το μάθημα ήταν πάρα πολύ ενδιαφέρον. Η συνεργασία των δύο καθηγητριών ήταν άψογη και έκανε το μάθημα πιο ζωντανό και παραστατικό. Ήταν κάτι καινούργιο που δεν είχα ξανακάνει στο σχολείο. Μέσω αυτού του μαθήματος η Ιστορία και η Λογοτεχνία συνδέθηκαν τέλεια και μπορέσαμε να κατανοήσουμε καλύτερα την επίδραση των ιστορικών γεγονότων σ’ ένα λογοτεχνικό κείμενο." (Μιχάλης Ονουφρίου)
«Το σημερινό μάθημα ήταν ιδιαίτερα ενδιαφέρον, δεν ήταν τυποποιημένο. Υπήρχε μια ευχάριστη αλληλεπίδραση μαθητών και καθηγητών. Τα δύο μαθήματα συμπλήρωναν το ένα το άλλο, καθώς συχνά μεταφερόμασταν από τη Λογοτεχνία στην Ιστορία με αποτέλεσμα να καταλάβουμε καλύτερα το λογοτεχνικό κείμενο.» (Κυριάκος Ζένιου)
« Η συνεργασία και η οργάνωση της διδασκαλίας μου έκανε πολύ καλή εντύπωση. » (Νέστορας Μακρής)
«Το μάθημα ήταν πιο ελεύθερο, αφού δεν ήταν καθόλου τυποποιημένο. Ξέφυγε από την παραδοσιακή μορφή διδασκαλίας.» (Αγγέλα Ρήγα)
«Εκτίμησα την ομαδικότητα και τη συνεργασία των δύο καθηγητριών.» (Ελλάδα Χρυσοστόμου)
«Μου άρεσε ιδιαίτερα το σημερινό μάθημα που μας παρουσίασαν η κυρία Ζένιου και η κυρία Λοβαρή. Κατάφεραν να συνδέσουν το μάθημα της Ιστορίας και το μάθημα της Λογοτεχνίας με τρόπο μοναδικό. Ενέταξαν τις πληροφορίες για τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, τον ελληνικό Εμφύλιο και τα μετεμφυλιακά χρόνια (μέσα από προφορικές μαρτυρίες, γραπτά παραθέματα) με το κείμενο του Γ. Ιωάννου. Παράλληλα αξίζει να σημειωθεί ότι το μάθημα ήταν μαθητοκεντρικό. Υπήρχε συνεργασία και διάλογος.» (Γιώργος Κκαΐλης)